Koniec związku Dimki: klucze na stole i rachunek za usługi pozostają ważne

Michał ma przyjaciela – przystojnego mężczyznę o imieniu Dimka. Jego kariera rozwija się pomyślnie, osiąga sukces za sukcesem, a do tego zna kilka języków obcych. Mimo to, bywa nerwowy, co wynika raczej z przepracowania. Mieszka sam. Z kolei jego przyjaciółka, Natalia, to mądra i piękna kobieta, wykształcona, pełna kultury, prawdziwy klejnot. Ona również nie jest wolna od napięć, również związanych z przeciążeniem obowiązkami. Rzeczywistość tej dwójki – patrząc na nich – wydaje się pełna trudności, co skłoniło Michała do zapoznania ich ze sobą.

Początkowo wszystko układało się znakomicie – nawet zdecydowali się na wspólne zamieszkanie. Niestety, z czasem sprawy zaczęły się komplikować, a obecnie wygląda na to, że ich relacja powoli dobiega końca.

– Co się stało? – zapytał Michał, nalewając herbatę do kubków.

– Eee, no jakoś tak… – zaczął się jąkać Dimka. – Po prostu nie jest wystarczająco kobieca! Ciągle się kłóci, obraża o drobiazgi, zawsze czegoś chce, angażuje się w swoje sprawy. To nie jest to, o czym marzyłem!

– A co według ciebie oznacza „kobieta”? – zainteresował się Michał, siadając naprzeciwko.

Dimka spojrzał daleko przed siebie i rozpoczął wyjaśnianie:

• Po pierwsze, powinna być uległa! Powinna pójść na kompromis! Jeśli powiem: idziemy w prawo, to ma się zgodzić: dobrze, w prawo. Żadnego sprzeciwu i zmian kierunku!
• Po drugie, powinna mnie rozumieć. Gdy krzyczę, to nie zły, tylko mam zły nastrój. Nie powinna się dąsać, tylko raczej uspokoić mnie.
• Po trzecie, żebym nie czuł się ciągle obciążony jej żądaniami. Niech nie prosi non stop o pizzę, bułeczki albo rajstopy. Kupię jej coś z przyjemnością, ale musi to być moja inicjatywa, a nie przymus.
• Po czwarte, oczekuję uwagi i czułości – żeby widzieć, że się stara i troszczy.
• Po piąte, ma się nie ukrywać przede mną – jeśli idzie spotkać się z koleżanką, powinna pokazać mi wiadomości SMS, żeby nie było tajemnic.
• Po szóste, musi szanować moją niezależność finansową – nie powinna usiłować wszystko opłacać za mnie ani kontrolować moich wydatków.
• Wreszcie chcę, byśmy dzielili wszystkie koszty uczciwie i od siebie oczekuję tego samego bez wyjątków.

Michał słuchał uważnie, a następnie z uśmiechem zauważył, że Dimka oczekuje od partnerki, by była jednocześnie jak matka dbająca o niego i jak córka, która go słucha.

Dimka się zirytował tą uwagą, tłumacząc, że chce dojrzałej, odpowiedzialnej kobiety, a nie opiekuńczej mamy. Michał zauważył, że to brzmi jak znalezienie „superw kobietę”, będącą wielofunkcyjną osobą – opiekunką, partnerką i współtowarzyszką, która dzieli finanse na pół.

Po kilku dniach Michał spotkał się z Natalią w niewielkiej kawiarni. Wyglądała na zmęczoną, lecz zachowywała godność. Opowiedziała:

„Żyję z człowiekiem, który zachowuje się jak sześciolatek, ale oczekuje traktowania jak król.”

Opisała, że Dimka chce, by była samodzielna tylko w sprawach go nie dotyczących, a w jego obecności nie może podejmować własnych decyzji. Natalia sama musi kupować rzeczy osobiste, bo „to jej sprawy”, a on woli nie angażować się w te kwestie.

Co do romantyzmu, według jej słów wygląda to tak: ona przygotowuje kolację, on odpoczywa na kanapie, a później okazuje łaskę, zgadzając się na chwilę bliskości, której inicjatywa ma pochodzić od niej, aby miał pewność, że ona go pragnie.

Natalia dodała:

• Jeśli nie ma ochoty na bliskość, nazywana jest zimną.
• Gdy chce, określana jest jako rozwiązła.
• I tylko przez kilka dni w miesiącu atmosfera jest normalna i pozytywna.

Dodatkowo ich kwestie finansowe były podzielone bardzo surowo – każdy płacił za swoje, a Natalia skrupulatnie prowadziła listę swoich świadczeń domowych, włączając w to sprzątanie, gotowanie, pranie i chwile intymne, które określała symboliczną kwotą. Michał był zdumiony tą kalkulacją, lecz Natalia tłumaczyła, że traktują swoje relacje jak kapitalizm i chcą być uczciwi wobec siebie.

Michał zauważył, że w relacjach Natalii i Dimki wszystko opiera się na rygorystycznej uczciwości, braku emocjonalnego wsparcia i wzajemnych ustępstw, a nie na harmonii i partnerstwie.

Kluczowe spostrzeżenie: „Prawdziwa kobieta według Dimki powinna być kimś między matką a córką, z dodatkiem kochanki i równego współtowarzysza.”

Po jakimś czasie Natalia zadzwoniła do Michała i oznajmiła, że się wyprowadza. Pozostawiła klucze na stole oraz rachunek na sporą kwotę za swoje „usługi”. Michał przeczytał notatkę, która podsumowała całą ich relację w twardych słowach: „Dimka, relacja zakończona. Klucze na stole. Rachunek za usługi pozostaje ważny. Twoja była sprzątaczka, kucharka, kochanka i Towarzyszka broni.”

Dimka, wyraźnie zirytowany, odwiedził Michała następnego dnia, wyrażając niezadowolenie z rozstania i zdomagając się wyjaśnień, jednak Michał uparcie próbował pomóc mu zrozumieć, że oczekiwania Dimki wobec kobiet są sprzeczne i nierealne.

Upłynęły miesiące, w czasie których Dimka nadal poszukiwał partnerki o cechach „idealnej kobiety”. Tymczasem Natalia zamieszkała u Michała, gdzie panowała zupełnie inna, spokojniejsza atmosfera oparta na wzajemnym szacunku i zrozumieniu.

Wspólne życie z Michałem różniło się diametralnie od przeszłych relacji Natalii. Gotowała dla niego z przyjemnością, wydawała pieniądze na to, co uważała za słuszne, bez obaw przed kontrolą. Wszystko opierało się na wzajemnym zaufaniu i dobrej woli.

Michał i Natalia rozmawiali o swoim związku i doszli do wniosku, że choć formalności brak, to ich relację można nazwać prawdziwym spotkaniem dwojga ludzi, którzy dobrze się razem czują.

Po pół roku Dimka wrócił, wyrażając rozczarowanie wszystkimi kobietami na swojej drodze. Przyznał, że jego oczekiwania od partnerki były twarde i nierealistyczne, a kolejne próby znalezienia „idealnej” kobiety kończyły się niepowodzeniem. Spotkał też Natalię, która odnalazła szczęście u boku Michała, a Dimka musiał zaakceptować, że jego ideały wymagają przemyślenia.

Podsumowując:

1. Dimka szukał kobiety, która łączy w sobie role matki, córki, kochanki i partnera jednocześnie, co okazało się nierealistyczne.
2. Konflikty, nieporozumienia i sztywne zasady dotyczące podziału obowiązków i finansów prowadziły do rozpadu relacji.
3. Natalia znalazła szczęście w relacji pełnej wzajemnego szacunku, zaufania i wolności, bez presji i sztywnej kontroli.
4. Przykład pokazuje, że prawdziwe partnerstwo wymaga elastyczności, otwartości i wzajemnego zrozumienia, co często jest kluczem do trwałych relacji.

Historia Dimki i Natalii daje do myślenia, jak ważne jest odpowiednie podejście do związków i roli, jaką w nich odgrywają obie strony. Kwestie szacunku, zaufania i równowagi są fundamentem zdrowych relacji, a utopijne oczekiwania mogą prowadzić jedynie do rozczarowań i konfliktów.