Anna Sergiejewna zawsze przychodziła do pracy kwadrans wcześniej. Nie dlatego, że chciała zrobić wrażenie, lecz ponieważ tak po prostu należało postępować. Podczas gdy pozostali spieszyli się, by wypić kawę w korytarzu, ona już segregowała pocztę, przygotowywała dokumenty do podpisu oraz pilnowała harmonogramu spotkań dyrektora.
Jej miejsce pracy, czyli niewielki stolik przed gabinetem Maksima Pietrowicza Wołkowa, było zorganizowane z niezwykłą precyzją. Segregatory ułożone były kolorystycznie i według dat, długopisy równo, równolegle do krawędzi biurka, a telefon ustawiony pod kątem 45 stopni względem ekranu komputera. Koledzy żartowali z jej pedantyzmu, lecz potwierdzali, że zawsze można było na nią liczyć w razie potrzeby znalezienia informacji.
„Ania, gdzie jest umowa z firmą System Plus?” – pytał jeden z pracowników działu sprzedaży.
„Trzecia półka, niebieski segregator, dział ‘Aktualne umowy, S-T’” – odpowiadała, nie odrywając wzroku od monitora.
I faktycznie, umowa zawsze znajdowała się dokładnie tam, gdzie wskazała.
Kontrastująca Para: Anna i Dmitrij
Dmitrij, jej mąż, pracował w tym samym dziale sprzedaży od trzech lat. Wysoki, z lekko rozczochranymi jasnobrązowymi włosami i zawsze pogniecioną koszulą, wyglądał na całkowite przeciwieństwo swojej żony. Gdy Anna była symbolem porządku, jego biurko przypominało pole bitwy – sterty papierów, długopisy, kubki po kawie, wizytówki i niezidentyfikowane notatki tworzyły chaotyczne konstrukcje.
„Dymek, znowu zapomniałeś przekazać wniosek do księgowości” – mówiła mu Anna po pracy, podążając razem do samochodu.
„Ach tak, jutro wyślę” – machał ręką, już zajęty myślami o czymś innym.
Zazwyczaj następnego dnia znów zapominał, a Anna delikatnie musiała przypominać księgowym o wniosku Dmitrija Kraszowa.
„Kluczowa myśl: Wspólne życie nie zawsze znaczy równy podział obowiązków.”
Problemy w Związku i Praca
Anna kochała Dmitrija, przynajmniej tak jej się wydawało. Poznali się na studiach, pobrali się zaraz po ukończeniu nauki i zaczęli pracować w tej samej firmie. Na początku wydawało się to romantyczne – budowanie kariery wspólnie i wzajemne wsparcie. Jednak czas pokazał, że pomoc płynęła tylko w jedną stronę.
Dmitrij miał tendencję do spóźniania się na ważne spotkania, pomijania terminów i obiecywania klientom tego, czego firma nie mogła zapewnić. Anna przyzwyczaiła się czytać jego terminarz i cicho przypominać o ważnych zadaniach.
- Spotkanie z “Technostrojem” na 10 rano
- Negocjacje cenowe
- Maksymalny rabat 7%
Pomimo informacji, że tylko 7% rabatu jest możliwe bez strat, Dmitrij następnego dnia oferował klientom aż 15% i pełne wsparcie, którego firma nie posiadała.
Dyrektor, Maksim Pietrowicz Wołkow – Człowiek Sprawiedliwy
Maksim Pietrowicz, dyrektor firmy, był mężczyzną około 45 lat, o przenikliwych, szarych oczach. Nie hołdował krzykom i nerwowym wybuchom. Zamiast tego stawiał na dialog i rozwiązanie problemów poprzez rozmowę. Anna, jego sekretarka od lat, wiedziała, że gdy Marski marszczy brwi nad dokumentami, któryś ze współpracowników znowu przesadził z obietnicami.
Pewnego ranka zawołał ją do swojego gabinetu:
„Anna Sergiejewna, czy ma Pani chwilę?”
Wzięła notes i weszła do pokoju dyrektora. Stał przy oknie, trzymając papiery.
„Od kiedy Pani mąż pracuje w dziale sprzedaży?”
To pytanie zbiło ją z tropu. Serce zabiło mocniej.
„Trzy lata, Maksim Pietrowicz.”
„A ile czasu zajmuje Pani poprawianie jego błędów?”
Zamilkła. Dyrektor zwrócił się do niej poważnie.
„Nie chcę wprawiać Pani w kłopot, ale wyniki działu sprzedaży za ostatni kwartał są najgorsze od dwóch lat. Reklamacje klientów wzrosły, a 80% z nich dotyczy jednej osoby.”
Anna doskonale wiedziała, o kogo chodzi.
Propozycja Awansu i Reakcja Dmitrija
„Chciałbym zaproponować Pani awans na zastępcę ds. rozwoju biznesu — podwoimy Pani wynagrodzenie, otrzyma Pani własne biuro i wyjazdy służbowe. Jest Pani gotowa?” – zapytał Maksim Pietrowicz.
Anna opowiedziała o ofercie mężowi, nad którym zawisło ciemne zmarszczenie brwi.
„Będziesz zarabiać więcej ode mnie?” — powtórzył napuszonym tonem.
„To super, będzie nas stać na więcej, może kupimy większe mieszkanie…”
„A co pomyślą ludzie? Że żona zarabia lepiej niż mąż?”
„A co to kogo obchodzi?”
„Ja nie chcę być utrzymankiem.”
Sprzeczka skończyła się odejściem Anny od pomysłu awansu.
Nowa Współpracownica i Zmiany w Zachowaniu Dmitrija
Po miesiącu w dziale pojawiła się Alena Smirnowa, 26 lat, z wykształceniem marketingowym i doświadczeniem w dużej sieci handlowej. Była energiczna, z długimi ciemnymi włosami, śmiała się ze wszystkich żartów kolegów.
Dmitrij zaczynał spędzać w pracy więcej czasu, dbał o wygląd, kupił nowe koszule i zapisał się na siłownię.
„W dziale pojawiła się nowa, perspektywiczna dziewczyna, Alena. Będzie mi pomagać z kluczowymi klientami” – oznajmił pewnego wieczora.
Anna odczuła niepokój widząc, jak często Dmitrij wspominał o Alenie, zostawał dłużej z nią po godzinach i rozmowy z nią wciąż się powtarzały.
Rozstanie i Nowy Początek
Niespodziewanie Dmitrij wrócił do domu pewnego wieczoru i powiedział:
„Musimy porozmawiać.” Siedzieli przy kuchennym stole, on bawił się zimną herbatą.
„Odszedłem, do Ciebie.”
„Dokąd?”
„Od Ciebie, do Aleny.”
Dla Anny świat się zatrzymał.
„Jak długo?”
„Od grudnia.”
Przez dwa miesiące Dmitrij nocował w domu, całował na dobranoc, planował weekendy i jednocześnie spotykał się z inną kobietą.
„Jesteśmy różni. Ty zawsze wszystko planujesz, wiesz, co i jak. Ja czuję się przy Tobie przegranym.”
Anna nie mogła zaprzeczyć, widząc jego rozterki.
Dmitrij wyprowadził się w tej samej nocy.
Życie Zawodowe po Rozstaniu
W pracy panowała cisza. Koledzy unikali Anny wzrokiem, Dmitrij i Alena starali się nie pokazywać razem, aby nie spotkać byłej żony. Anna wciąż wykonywała swoje obowiązki z taką samą dokładnością. Maksim Pietrowicz czasem zatrzymywał na niej spojrzenie, jakby chciał coś powiedzieć.
Miesiąc później Dmitrij złożył podanie o przeniesienie do oddziału firmy w innym rejonie miasta. Z Aleną odchodzili razem.
Nowy Związek z Maksimem Pietrowiczem
W dniu ich wyjazdu Maksim Wołkow zaprosił Annę do swojego gabinetu.
„Jak się Pani miewa?” — zapytał.
„Dobrze.”
„Anna Sergiejewna, zasługuje Pani na więcej.”
„Przepraszam?”
„Jesteś inteligentną i piękną kobietą. Potrzebujesz kogoś, kto to doceni.”
W kolejnych tygodniach ich relacja stopniowo się zmieniała. Maksim częściej zostawał w biurze, dyskutował projekty, pytał o zdanie. Anna czuła się po raz pierwszy od dawna naprawdę doceniona.
„Masz świetną intuicję w kontakcie z klientami” – chwalił ją.
„Po prostu słucham uważnie.”
Ich rozmowy coraz częściej zahaczały o sprawy osobiste. Maksim opowiadał o dzieciństwie w Petersburgu, początki firmy i przyszłych planach. Anna dzieliła się swoimi przemyśleniami o życiu.
W trakcie jednego z takich wieczorów powiedział:
„Rozwiodłem się pięć lat temu. Myślałem, że nie pokochałem już nikogo, aż spotkałem właściwą osobę.”
Ich pierwszy pocałunek miał miejsce miesiąc później podczas firmowej imprezy z okazji podpisania ważnego kontraktu. Anna została do późna, dbając o porządek, Maksim pomagał składać papiery.
„Wspaniała impreza” – powiedział.
„To moja praca.”
„Nie, to Twój talent tworzenia harmonii tam, gdzie jej brakowało.”
Jego pocałunek był delikatny i ostrożny, pełen szacunku.
Rodzina i Wspólna Przyszłość
Po pół roku Maksim oświadczył się Annie. Ceremonia była skromna, tylko w gronie najbliższych przyjaciół.
„Chcę, żebyś była moim zastępcą, nie sekretarką. Jesteśmy prawdziwym zespołem.”
„Co powiedzą ludzie?” – zaśmiała się Anna, przypominając słowa byłego męża.
„A co mogą powiedzieć? Że mądry szef poślubił najlepszą pracownicę? Niech gadają.”
Wspólna ciąża okazała się miłą niespodzianką, a Anna po raz pierwszy poczuła pełnię szczęścia.
- Wsparcie Maksima przez cały czas
- Wzajemna troska o przyszłość rodziny
- Pogodzenie życia zawodowego z osobistym
Spotkanie z Przeszłością i Nowa Siła
Pod koniec siódmego miesiąca ciąży w biurze pojawił się Dmitrij, by omówić swoją umowę o pracę z dyrektorem oddziału. Maksim zdecydował się na rozmowę w cztery oczy przed podjęciem ostatecznej decyzji.
Anna, siedząc przy biurku, zauważyła, że jej były mąż wygląda na zmęczonego i zaniepokojonego. Gdy zobaczył ją, uśmiechnął się ironicznie:
„Wciąż tylko sekretarka? Na więcej rozumu nie starczyło…”
Anna spokojnie uśmiechnęła się, wstała, a Dmitrij dostrzegł jej widoczne ciążowe krągłości. Jego twarz wyraziła najpierw zdziwienie, potem konsternację.
Wtedy Maksim, wchodząc do pokoju, delikatnie ujął Annę za ramię, spoglądając chłodno na Dmitrija:
„Proszę, usiądźmy. To poważna rozmowa.”
Dmitrij wyszedł z gabinetu przybity. Po dwudziestu minutach Maksim wrócił do żony, trzymając podpisany dokument zwalniający Dmitrija.
„Wiesz, mam ogromne szczęście.”
„W czym?”
„Moja ukochana nie tylko jest moim najlepszym wsparciem zawodowym, ale jest również moją żoną i wkrótce mamą naszego dziecka. Co może być lepszego?”
Anna objęła go i poczuła, jak ich dziecko porusza się w jej brzuchu, jakby zgadzając się z tatą. Tak, naprawdę mieli szczęście – wszyscy we troje.
Podsumowanie
Historia Anny to opowieść o rzetelności, poświęceniu i wyborach, które definiują zarówno życie zawodowe, jak i prywatne. Pokazuje, jak ważne jest docenienie własnej wartości i odwaga, by się rozwijać mimo przeciwności. Przemiana Anny z podporządkowanej sekretarki w świadomą swojej siły kobietę i partnerkę, która tworzy szczęśliwą rodzinę, inspiruje do podejmowania decyzji, które prowadzą do pełniejszego życia.