Anna, młoda kobieta mająca dwadzieścia pięć lat, nienawidziła nocy.
Potem została zmuszona do podporządkowania się pragnieniom pięćdziesięcioletniego mężczyzny.
W tych okolicznościach nie miała innego wyboru.
Na początku, jako nowa więźniarka, Anna wierzyła, że może się sprzeciwić.
Jednak jej współwięźniarki, bardziej doświadczone, szybko wyjaśniły jej, że przemoc i nadużycia to codzienność w więzieniu.
Zrozumiała, że opór wobec lekarza nie ma sensu.
Ponieważ miał on ogromną władzę i mógłby ją zabić, jeśli postanowiłaby się zbuntować.
W końcu Anna wybrała mniejsze zło.
Poddała się.
Peter pracował jako lekarz w więzieniu od wielu lat.
To było idealne miejsce dla niego.
Miał nieograniczony dostęp do osadzonych kobiet, aby zaspokoić swoje pragnienia.
Gdy tylko Anna trafiła do więzienia, natychmiast zwrócił na nią uwagę.
Była piękna.
Anna trafiła po raz pierwszy do szpitala więziennego po tym, jak inne więźniarki próbowały ją zaatakować.
Później zrozumiała, że to było zaplanowane od samego początku.
W szpitalu czekał już na nią Peter.
Powiedział jej, że każdego wieczoru będzie przyprowadzana do jego gabinetu.
Zimnym, groźnym tonem wyjaśnił jej, jakie będą konsekwencje oporu.
Na końcu Anna pogodziła się ze swoim losem.
W zamian Peter zaoferował jej pewną ochronę.
Inne więźniarki nie mogły jej skrzywdzić.
A strażnicy nie nękali jej.
Jeden aspekt dawał Annie nadzieję.
Peter nie pracował codziennie.
Lekarz był bliskim przyjacielem dyrektora więzienia.
Ten z kolei miał niemal nieograniczoną władzę.
Jego wpływy budziły strach wśród wszystkich.
Przez długi czas wszystko przebiegało bez zakłóceń.
Aż pewnego dnia Anna została niespodziewanie przeniesiona do innego zakładu.
Peter był zszokowany i bezradny.
Nawet dyrektor nie wiedział, dlaczego to się stało.
Czas mijał, a dyrekcja więzienia zmieniła się.
Nowy dyrektor, Gábor, rozpoczął poważne reformy.
To sprawiło, że Peter stał się ostrożniejszy.
Na początku trzymał się z dala, aby nie wzbudzać podejrzeń u nowego szefa.
Aby zabezpieczyć swoją pozycję, zaczął wspierać reformy.
Zdonosił na swoich kolegów z pracy.
I zrobił wszystko, by przypodobać się dyrektorowi.
Plan się powiódł.
Gábor zaczął coraz bardziej ufać Peterowi.
Często prosił go o radę.
Pewnego dnia Gábor zaprosił Petera na polowanie.
Lekarz uznał to zaproszenie za doskonałą okazję, by jeszcze bardziej się zbliżyć do niego.
Rano dyrektor przyjechał po niego.
Peter wsiadł do samochodu.
Dopiero wtedy zauważył, że nie jest sam.
Odwrócił się, by przywitać pasażera.
I natychmiast zbladł.
Anna siedziała tam.
Zapanowała lodowata cisza.
W końcu Gábor przedstawił Annę jako swoją córkę.
Peter był wstrząśnięty tym odkryciem.
Jękliwie pytał, jak Anna trafiła do więzienia.
Dyrektor wyjaśnił, że jego córka trafiła tam przez człowieka, który handlował narkotykami.
Na końcu oskarżył ją o morderstwo.
Anna nigdy nie poprosiła o pomoc.
Ale ojciec w końcu ją odnalazł.
I teraz nie był na nią zły.
Pojechali do lasu.
Tam Gábor wyciągnął dwie pistolety i kostium niedźwiedzia.
Spojrzał na Petera.
„Dziś ty będziesz niedźwiedziem.”
Dał mu szansę.
Jeśli uda mu się uciec, mógłby ocalić życie.
Peter szybko włożył kostium.
Zaczął biec.
W oddali rozbrzmiały strzały.
Ale za każdym razem chybiły celu.
Na końcu Peter uciekł w kierunku bagnistej części lasu.
Anna i jej ojciec wrócili do samochodu.
Zaczęli urządzać piknik.
Po kilku godzinach Gábor wezwał pomoc.
„Mój przyjaciel zniknął.
Pojechał na polowanie.”
Petera nigdy nie odnaleziono.
A bagna strzegą swoich tajemnic.
Jeśli ta historia ci się podobała, nie zapomnij podzielić się nią z przyjaciółmi!
Razem możemy szerzyć emocje i inspirację.