Dawno, dawno temu, była młoda dziewczyna imieniem Ana, córka bogatego kupca.
Niestety, jej ojciec, László, zmarł, gdy Ana była jeszcze dzieckiem, a ona trafiła pod opiekę swojej macochy, Judit.
Jednak Judit nie darzyła Any miłością – wręcz uważała ją za ciężar.
W miarę jak Ana dorastała, stawała się coraz piękniejsza i mądrzejsza, a ludzie w wiosce bardzo ją lubili.
Zalotnicy ustawiali się w kolejce, by zdobyć jej serce, co wywoływało w Judit ogromną zazdrość.
Zwłaszcza, że jej własna córka, Zsofi, nie przyciągała nawet połowy tej uwagi.
Wtedy Judit postanowiła pozbyć się Any – ale nie w zwykły sposób.
Chciała ją upokorzyć w najokrutniejszy sposób.
— Jeśli już musisz się wyjść za mąż, to znalazłam dla ciebie idealnego mężczyznę – powiedziała pewnego dnia do Any.
Ana poczuła, jak jej serce zaczyna bić szybciej.
Czyżby to był dobry kandydat?
Ale kiedy usłyszała, kim był ten mężczyzna, zaparło jej dech.
— Będziesz się żenić z żebrakiem.
Mężczyzną biednym, brudnym, zniszczonym, który nie miał ani grosza.
— Wszystko już załatwiłam.
Ana próbowała protestować, ale to było bezskuteczne.
Judit miała już wszystko zaplanowane, a ślub miał się odbyć.
Wiadomość rozeszła się szybko po wiosce, a ludzie zaczęli szeptać zszokowani.
Taka piękna i mądra dziewczyna – ma wyjść za żebraka? To hańba!
Nadszedł dzień ślubu.
Kościół był pełen ciekawskich ludzi.
Pan młody stał na przodzie – zaniedbany, nieogolony mężczyzna, którego nikt nie znał.
Ana, ubrana na biało, stała obok niego, z opuszczoną głową, nie mogąc uwierzyć, że to naprawdę się dzieje.
Ksiądz rozpoczął ceremonię, ale nagle żebrak uniósł rękę i powiedział:
— Poczekajcie chwilę!
Wszyscy patrzyli na niego zszokowani.
Mężczyzna wyprostował się, zdjął swoją zniszczoną pelerynę, a cała jego postać nagle się zmieniła.
Otrzepał twarz z kurzu i brudu, ukazując młode i przystojne oblicze.
— Nazywam się Matia – powiedział uśmiechając się.
— Nie jestem żebrakiem.
— Właściwie jestem synem bogatego kupca.
— Zanim mój ojciec zmarł, poprosił mnie, abym znalazł kobietę, która będzie kochać mnie za to, kim jestem, a nie za moje pieniądze.
— Dlatego postanowiłem ukryć moją prawdziwą tożsamość i udawać biedaka.
Ludzie zaczęli szeptać zszokowani.
Judit zrobiła się blada, a Ana patrzyła na niego z szeroko otwartymi oczami.
— Kiedy dowiedziałem się, że pani Judit chce wydać swoją pasierbicę za żebraka tylko po to, by ją upokorzyć, pomyślałem: co jeśli to ja będę tym żebrakiem?
— A teraz, kiedy wszyscy znają prawdę, pytam cię, Ana: Czy chcesz zostać moją żoną, teraz, gdy wiesz, kim naprawdę jestem?
Łzy zaczęły płynąć z oczu Any, ale tym razem nie z powodu smutku, ale radości.
— Tak! – krzyknęła szczęśliwie, chwytając jego dłoń.
Publiczność wybuchła oklaskami.
Wszyscy cieszyli się z młodej pary – oprócz Judit, która stała nieruchoma, patrząc, jak jej plan się nie powiódł.
Ana i Matia wzięli ślub i żyli szczęśliwie do końca swoich dni, a Judit musiała zaakceptować fakt, że miłość i dobroć zawsze zwyciężają nad złem.
Jeśli podobała Ci się ta historia – nie zapomnij podzielić się nią z przyjaciółmi!
Razem możemy szerzyć emocje i inspirację.