Pewnego dnia moja córka Sophie zadała mi pytanie, które złamało mi serce: „Mamo, dlaczego tata mnie nie kocha?”. Zapewniłam ją, że tak nie jest, ale nie mogłam zignorować prawdy. Simon zawsze był chłodny wobec niej, a nawet bardziej angażował się w życie Jimmy’ego, syna mojej najlepszej przyjaciółki.
Postanowiłam porozmawiać z nim o tym i powiedziałam: „Jutro idziemy wszyscy razem do parku rozrywki. Spędzimy czas jako rodzina, niezależnie od tego, czy ci się to podoba, czy nie”.
Próbował protestować, ale nie chciałam go słuchać.
W parku Simon był fatalny. Cały czas trzymał telefon, nawet nie udawał, że mu zależy. Kiedy Sophie poprosiła, żeby spróbował wygrać różowego kosmitę w maszynie, odpowiedział, że ja to zrobię lepiej. Po ośmiu nieudanych próbach udało mi się zdobyć tylko pluszowego misia. Sophie była rozczarowana.
Następnego dnia postanowiłam spróbować ponownie. Ale kosmita zniknął.
Kiedy zobaczyłam go w samochodzie Simona, byłam zaskoczona, ale jednocześnie szczęśliwa. Wreszcie, wyglądało na to, że Simon zaczął się angażować.
Jednak, kiedy zapytałam, dlaczego nie dał go Sophie, odpowiedział: „Nie było żadnej zabawki. To sobie wyobraziłaś”.
Zaczynałam tracić cierpliwość, ale potem, u mojej przyjaciółki, zobaczyłam Jimmy’ego trzymającego tego samego kosmitę. Zapytałam, skąd go ma, a jego odpowiedź sprawiła, że serce mi stanęło.
„Twój mąż, Simon, dał mi go, żebym nie zdradził jego tajemnicy”.
Zamarłam. „Jakiej tajemnicy?”
Dzień, który miał być radosnym wspomnieniem, stał się początkiem serii odkryć, które zmieniły wszystko.
Kiedy Simon i ja zaczęliśmy planować nasze życie jako rodzina, obiecywał, że będzie aktywnie uczestniczył w wychowywaniu naszego dziecka. Jednak rzeczywistość okazała się inna. Sophie miała już prawie sześć lat, a Simon wciąż trzymał się na uboczu. Jego marzenie o synu nigdy nie stało się rzeczywistością, a cała odpowiedzialność za Sophie spadła na moje ramiona.
Na początku było bardzo ciężko, ale z czasem pogodziłam się z tym, że Simon po prostu nie był zaangażowany. Jednak pewnego wieczoru, kiedy kładłam Sophie do łóżka, zadała mi pytanie, które zatrzęsło moim światem.
„Mamo, dlaczego tata mnie nie kocha?” – zapytała, a te słowa rozbiły mnie na kawałki.
Zdecydowałam, że muszę porozmawiać z Simonem. Kiedy powiedziałam mu o tym, odpowiedział, że kocha Sophie, ale nie traktuje jej tak samo, jakby traktował własnego syna. Mimo jego obietnic, nigdy nie zaangażował się w pełni.
Tego dnia postanowiłam zmusić go do spędzenia czasu z córką. Zabrałam całą rodzinę do parku rozrywki, mimo że Simon próbował się wykręcać. Jednak jego niechęć była widoczna na każdym kroku – nie bawił się z Sophie, trzymał się tylko telefonu i unikał jakiejkolwiek interakcji z nią.
Kiedy Sophie poprosiła go, by spróbował wygrać jej kosmitę w maszynie, on stwierdził, że ja to zrobię lepiej. Po wielu próbach udało mi się zdobyć misia, ale kosmita pozostał poza moim zasięgiem. Sophie była rozczarowana, ale postanowiłam spróbować ponownie następnego dnia.
Wróciłam do parku, ale kosmita już zniknął. I wtedy zobaczyłam go w samochodzie Simona. Byłam zaskoczona, ale jednocześnie szczęśliwa, bo wydawało się, że Simon w końcu zrobił coś dla naszej córki. Niestety, kiedy zapytałam go, dlaczego nie dał go Sophie, odpowiedział, że nie było zabawki.
Kilka dni później, w domu mojej przyjaciółki, zobaczyłam Jimmy’ego, który trzymał ten sam kosmita. Kiedy zapytałam, skąd go ma, odpowiedział, że Simon mu go dał, prosząc, by nikomu nie mówił o tym, co się stało. Zrozumiałam, że to był sekret, który Simon chciał ukryć.
Zrozpaczona i wściekła, postanowiłam podjąć działania. Ostatecznie dowiedziałam się, że Simon miał romans z moją przyjaciółką Christine. To, co się działo za moimi plecami, wstrząsnęło mną do głębi.
Po tym wszystkim zdecydowałam, że muszę zakończyć ten rozdział mojego życia. Rozwód stał się jedynym rozwiązaniem. Wzięłam Sophie i ruszyłam, aby naprawić wszystko, co zostało zniszczone. Szukałam tego samego kosmity, który był symbolem tego, co straciliśmy, ale nie udało mi się go znaleźć w żadnym sklepie.
Na szczęście, po jakimś czasie udało mi się zdobyć ten cholerny kosmita. Zdecydowałam, że chcę, by Sophie miała go, choćby był to jedyny symbol, który łączyłby ją z ojcem.
Po powrocie do domu, nie zwróciłam uwagi na Simona, który wrócił późno. Kiedy postawiłam przed nim papiery rozwodowe, zapytał, co to, a ja odpowiedziałam, że to rozwód. Chciałam, żeby wiedział, że teraz już nic go nie uratuje.
„Nie będziesz mi tego robić”, prosił. Ale wiedziałam, że to koniec.
Simon nie potrafił być ojcem, nie potrafił być mężem. Ale Sophie i ja, będziemy silne. Zawsze razem.